“Veel te laat!”, is de eerste gedachte die bij me opkomt na het lezen van het artikel over de aanstelling van een crisismanager voor defensie. De cumulatie van de problematiek inzake rekrutering, personeel, , aankopen, investeringen, … zorgen ervoor dat we aan de afgrond staan. Reeds jarenlang wordt er intern geroepen dat er problemen op stapel staan, dat er ingrijpende maatregelen dienen te worden genomen om te vermijden dat we zouden komen tot een “point of no return”. Het was roepen in de woestijn! Alle redenen waren goed om vooral NIETS te doen. Er werden een aantal substantiële maatregelen geïmplementeerd die zelfs zouden bijdragen aan het vergroten van de problemen (cfr. VOP, …)!
De aanstelling van een crisismanager is de laatste stuiptrekking die defensie kan redden van de ondergang. Dat de naam van MG Thys valt lijkt me op zich een logische redenering. Een generaal van de nieuwe generatie die het niet nalaat om de problemen te benoemen en te vechten voor zijn manschappen en zijn apparaat. Het verleden heeft bewezen dat zijn inzicht en aanpak kan leiden tot efficiente resultaten. Denk maar eens aan de verzekering van de militairen in OVG opdracht!
Ik lees dat velen opperen om een externe crisismanager aan te stellen om defensie te redden?! Onze defensie die zo complex en uniek is heeft nood aan iemand die de organisatie door en door kent, de details van de problemen in kaart heeft en met de juiste mindset kan ageren. In combinatie met de kwaliteit om kritisch te durven communiceren en het debat met de politiek op het scherp van de snee aan te gaan, kan de oplossing nooit van buiten de organisatie komen!
Laten we onze hoop stellen in de competenties en kwalificaties van onze crisismanager! Ik ben er van overtuigd dat hij alles in het werk zal stellen om onze mooie organisatie te redden van de ondergrond en ervoor te zorgen dat we “strijdbaar” blijven!
Mario BLOKKEN
Voorzitter PRODef.be