De Logistieke keten: permanente bron van ergernis!


In plaats van over miljarden budget te spreken lijkt het ons beter te starten aan de basis. Tijdens ons onderhoud met de Chef van DGMR kwam het aspect “onderhoud van de voertuigen” ter sprake. De Generaal stelde duidelijk dat, als voertuigen moesten gekannibaliseerd worden om anderen sneller terug operationeel te krijgen, dit zeker een beslissing zou zijn waar hij mee zou kunnen leven, op voorwaarde dat het nodige gedaan wordt om het gekannibaliseerde voertuig terug in orde te zetten. PROdef.be had recentelijk een onderhoud met een ervaren OOffr mecanicien en zijn antwoord was onverbiddelijk: “dat is ten strengste verboden tenzij Brussel zijn expliciete toelating geeft!”

We bevinden ons dus in een situatie waarbij de Chef van de maintenance in een bataljon, noch de EXO in staat zijn om zelf nog te beslissen wat dringend is. Ze zitten volledig vast in stringente procedures en “Brussel” heeft blijkbaar steeds het laatste woord. Ondertussen beweerd DGMR dat er voldoende wisselstukken zijn. De eenheden klagen echter steen en been omdat er geen stukken doorkomen… Dit vormt werkelijk een grote bron van frustratie en demotivatie.

DIT PROBLEEM DIENT DRINGEND TE WORDEN AANGEPAKT!

Het is de taak van de logistieke keten om te zorgen dat al de eenheden kunnen beschikken over de juiste middelen. Momenteel is de Logistiek, door haar onwrikbare en veel te starre procedures en “paperpushers”-mentaliteit een zeer grote bron van ergernis en frustraties. Het Leger is nog niet failliet, maar het wordt tijd te stoppen met die zware, logge en totaal ondoordachte procedureziekte. We hebben meer aan volledig operationele eenheden dan aan volle depots!